Tevhid

Tevhid

      

          Bu zamana kadar inanılan tüm ilahların ve bu zamandan sonra da inanılacak tüm ilahlar Tek’tir. Ve tek gerçek O’dur. O, asla ama asla bilinemez. O yüzden hiçbir insanoğlu O’nun bilgisine sahip olduğunu ya da O’nu bildiğini düşünmesin. Biz sadece onun bir parçasına inanabiliriz. Kısacası, inanılan hiçbir ilah arasında hiyearşi yoktur, iyi – kötü yoktur. Kimsenin ilahı diğerinden daha üstün değildir. Burada önemli olan inanma meselesidir. Hepsi aynı kapıya çıkar ve Aşk’dır önemli olan. Hiç kimse O’nun adına hiçbir eylem yapamaz. O’nun adına kafa kesemez, insanları yakamaz.

        

          O, sahiplenilemez çünkü nesne değildir. Tanrım ya da Allahım dendiğinde bu işin sonu diğer insanları yargılamayla sonlanır. Çünkü benim Tanrım dendiğinde, sahiplenildiğinde; birçok açıdan Tanrımı bildiğimi iddia ederim ve benim inandığım Tanrıma inanmayan bir insanla karşılaştığımda işte orada ayrım başlar. Kimse kimseyi kandırmasın ya da hoşgörü kılıfına saklanmasın. O, sahiplenilmeye çalışıldığında, aslında ona Ben ve Öteki ayrımı dayatılır. O, benimdir artık. Öteki ise O’na inanmaz ve bu dünyada ya da ötekinde cezalandırılacaktır.

        

          Dinin kökeni kültüreldir ve kültür her zaman ayırır insanları. Bundan tamamiyle soyutlanmaya çalışan dinler kendi kültürlerini yaratmışlardır ve bu kültürün dışında kalan insanları dışlamışlardır. O’nun parçalarını sahiplenerek ve bunları “doğru ve yanlış” olarak sınıflandırıp cinayetler işlemek...