hiçlik

Hiçlik, düşünenin düşüncesini bir türlü yakalayamamasını da içerir. Hiçlik düşünenin dışındadır. Düşüncenin dışında düşünmeye imkan verendir. Tanrı'da hiçbir belirleme yoktur. Düşünmesi ve olması aynı andadır. Algımızın içindeki ve dışındaki tüm varlığın kurucusudur. Ama kendisi hiçliktir. Her şey hiçlikten çıkar ve hiçliğe geri döner.

Hiçlik olmasa düşünemezdik. Varlık, hiçliğin bize görünen yüzünden ibarettir. Nedensellik ilkesi aslen tersine işler. Olumluya imkan veren olumsuzdur. Hiçlik vardır ama biz onun varlığını kavrayamayız. 

Hiçliğin varlığı en açık, sevilen insanın ölümünde gözükür. Tıpkı düşünenin düşünceyi hiçbir zaman yakalayamayacağı gibi, ölen insanla yeterince vakit geçirmemiş olma hissi de peşimizi bırakmaz.